Sa isang Pangarap.

Isang Linggo na akong ngbloblog sa Blogger!

Congratulations sa akin.

Kaso parang wala pa ring nangyayari, parang wala naman nakakabasa ng blog ko. Eh kung tutuusin, eto naman talaga gusto ko pero ewan something leaves me unsatisfied. Itutuloy ko pa ba to or stop na sa kalokohan ko?

Nalala ko tuloy yung inuumpisahankong libro dati, sayang di ko na naipag patuloy, pwede pa kaya?

Repost ko na lang dito at tingnan natin kung anong magagawa ko para maipagpatuloy ko ito. 

from Post: Para kay Bob Ong

-source: http://sheladyanne.wordpress.com

Minsan sa buhay ng isang tao dumarating ang pagkakataong napapaisip tayo kung ano nga ba ang misyon natin sa mundong ibabaw. Lahat nilikha ng may dahilan. Lahat biniyayaan ng mga talentong kakailanganin ng sankatuahan. Ang drama naman ng intro ko. Ganito nga ba talaga kalala ang epekto ni Bob Ong sa Akin? Malala! Parang mas malala pa sa HIV Virus! Ay, hindi na pala uso ang HIV, H1N1 na pala.. kaso medyo parang trying hard ata.

Ang totoo nyan fan talga ako ni Bob Ong kaya isinulat ko ang Librong ito. Trying hard version ng Stainless Longanisa. Hehehe ayos lang atleast naglakas loob ako na magpakatrying hard.. ang iba ikinahihiya ang pagkatrying hard pero ako proud ako. Ewan ko din kung bakit pero siguro dahil makapal lang talaga ang mukha ko. Oo makapal nga talaga. Pero infairness naman may mga pagkakaiba kami ni Ka bob..

MGA PAGKAKAIBA NI BOB AT AKO:

1. Hindi ako gumamit ng nagtataeng ballpen pero dati gumamit ako ng ballpen.

2. Wala akong mahanap na printing press o kaya ay publishing house.

3. Mas magaling talaga si ka Bob kesa sa akin.

Iniisip ko nga may future din kaya ako sa pagsusulat? Sa pagiging writer!? Ewan ko din. Nahirapan nga ako kung anung title nga ba ang gagawin ko para sa trying hard na librong ito. “The trying hard Stainless Longanisa?”, “Ang paboritong Libro ni Bob Ong?” (teka mahirap ata ito, nakakahiya naman kay Bob Ong) “ ABNKKSLATNPLAAKKOOO?”, hehehe o kaya  “bakit baliktad magsulat ang mga Pilipino?” Nahirapan akong pumili parang lahat naman maganda sa aking pananaw. Ang alam ko lang sa ngayon inspirado akong magsulat, lang makakapigil, para kay Bob Ong the master!!! Hehehe

Lahat naman pwedeng maging writer. Kahit na sino.. Kahit sa papanong estilo at paraan. May kanya kanya namang ideya at pananaw ang bawat tao.  May kabuluhan man o wala ideya mo pa rin yun hindi pwedeng kondinahin at baliwalain. Kailangang pakinggan at unawain. Gusto kong maging writer. Gusto kong magsulat. Gusto kong sabihin sa lahat ang nasa isip ko. Gusto kong mapakinggan ang aking tinig. May kumontra man o wala.. Para kay Bob Ong..Tma nga si Bob Ong… Hindi gaya ng ibang bansa na mas malawak ang pananaw pagdating sa pagsusulat. Hindi sarado ang isipan. Kahit anong ideya pwede. Pero ditto sa ating bansa , hindi tayo ganun. Pinipili lamang ilabas kung anu yung nakikita nilang tatabo sa market. Yung sureball na kikita sila. Malupit!!!! Pano pa masasakatuparan ang pangarap kong maging writer kung ganito ang sistema sa ating bansa?

Naalala ko tuloy nung bata ako tulad ni Bob gustong gusto ko ding magsulat. Tuwing pinapasulat kami ng Engish teacher ko ng Formal theme lagi akong excited. Gusto kong lagging nakikita ang aking teacher na binabasa ang gawa ko habang napapangiti-ngiti pa. Tuwang tuwa ako nun. Tapos makikita ko 98% ang grade ko at may side comment pa na “well done”, nagpatuloy hanggang highschool, hanggang colloge. Sumama ako sa mga essay writing contest peri sa kasamaang palad, wala hindi naman ako nanalo. Pero Masaya pa din ako para sa akin isa iyon sa mga achievements ko. Isa iyon sa mga gusto kong mangyari. Hindi din ako expert wrioter, hindi ako kumaha ng writing course, Hindi ako grumaduate sa kahit anung popular na unibersidad sa maynila. Isa lang akong istudyante sa isang kolehiyo na may expertise sa IT.  Nangangapa din ako.Nagaalinlangan.. Hindi maalis sa isip ko ang rejection pero naumpisan ko na at kailangan kong tapusin, dahil kung hindi ko gagawin parang wala na din akong ginawa sa mga pangarap ko sa buhay. At hindi naman ata tama na  masira ang lahat ng pangarap ko sa buhay dahil lamang sa pag aalinlangan ko.

Hindi ko mapigilan ang aking sariling maluha habang ginagawa ang aklat na ito. Grabe para akong naka high… Lutang na Lutang ako sa saya!!! Sa wakas na matapos ko ang aklat na ito.  Isa na akong writer at mababasa pa ng idol kong si Bo ang aklat na inspired sa kanya.

Magaling…

Katulad ni Bo, gusto ko ding magbasa basa ng libro.. Siya nag paborito kong writer. Tatlo sa Libro nya ang nabasa ko na.. Ang ABNKKBSANPLAAKKKO Ay nabasa ko ng dalawang beses, ganun din sa Stainless Longanisa at Mc Arthur.. Hangang hanga talaga ako sa kanya. Pero ang mas nakakahiya nito ay dahil sa tatlong libro nay un ni isa wala akong binili, hiniram hiram ko lang pero inimpluwensyahn ko naman yung classmate ko na basahin ang mga libro ni Bob Ong. Sa haba ng pilitan, tanungan kung bibilihin nya ba o hindi, sa haba ng diskusyon naming dalawa sa wakas nakumbinsi ko din.. ung isang libro naman ni Bob Ong hiniram ko lang sa school library namin. Bumibili din ako ng libro, kadalasan sa Bookworld mura kase ang mga libro dun. Halagang P50 lang binibili ko. Inspirational books, Novels, Love Stories… Siguro mga 7 libro na ang nabili ko ung iba naming librong nasa akin hiniram ko lang na hanggang ngayon di ko pa naibabalik. Sabi ng iba boring daw magbasa ng libro.. Yung iba naman inaantok daw kapag nagbabasa.. Pero para sa kin exciting ang magbasa.

M as nagiging malawak ang pananaw mo sa buhay. Matutuwa ka, maiiyak… Magagalit…  To be continued….

Ituloy ko ata to kaso trabaho na naman, mahirap pa naman ang trabaho ko ngayon, madaming hassle kase madaming ginagwa, pagisipan ko lang.Tingnan natin...