Saturday 23 June 2012

Every body Hurts



How many times do we need to hurt and be hurt?

Ayan ang tanong ko sa sarili ko ng paulit-paulit.
Paulit-ulit.
When we love, we hurt.
When we fail, we hurt.
Lahat ng bagay minsan kelangan me kalakip na pain.
Minsan naiisip ko, Hindi ba pwedeng hindi ka na lang masaktan?
Hindi ba pwedeng wala na lang nanakit?
Hindi ba pwedeng everybody happy na lang?

Sorry sa post ko na to, super Nega. Though I know naman na there’s a reason for every pain we take. Halimbawa na lang, ang pagsakay sa bisekleta, para matuto, kailangan mong matumba, kailangan mong masaktan, kailangan mong masugatan. Kailangan mong pagdaanan ang lahat ng bagay na to para sa huli ikaw ay matuto.

Sa love, hindi naman dapat laging perfect, laging happy ending, na dapat walang umiyak, na dapat walang nasasaktan, kase hindi mo malalaman na nagmamahal ka ng totoo hangga’t di mo nararanasang magbigay at magmahal kahit patuloy at pauilt ulit kang nasasaktan.

Sa buhay, hindi ba’t madalas sa kalimitan natututo tayo through our painful experiences?
Hindi ba?
Hindi ba kapag nasaktan ka ng sobra, tumatatak yan sa isipan mo, nag-iiwan ng scar na patuloy na magpapaalala sayo ng sakit na pinagdaanan mo.
Lessons learned.
Through hurting we learn how to fight. Kapag sobra ka ng nasaktan, pag feeling mo super na down ka na, pag feeling mo sobra ka na naapi, diba dun ka natututong lumaban? Pansinin nyo, yung hayop, aso, ahas, pusa, name it all, hindi ba’t hindi sila narereact unless they are hurt? Kahit makakita ka pa ng ahas dyan once na di mo sya ginalaw at di mo sya pinansin, sya pa ang iiwas sayo, pero subukan mong hampasin yang ahas, apakan, see how will they react. It takes pain for us to learn and understand the word “fighting”.

It is through hurting as well when we learn that no man is an island. Kailangan natin ng kaibigan. Kailangan natin ng makikinig. Kailangan natin ng kasama dahil hindi mo naman kailangan maging magisa. Mas masarap yung may tao na nakikinig sayo, nakikiiyak, whether your family, your friends, boyfriend mo man yan o asawa. Sabi nga nila Two is better than one. Kung sa lahat ng bagay ikaw at yung partner ay may hatian, dapat sa sakit na pagdaraanan ng sinuman sa inyo, may parte pa din ang isa. Give and Take.

And most of all through hurting, we learn to trust with the Lord. Has there been a point in you life na sobra ka ng nasaktan at wala ka ng magawa? Yung tipong hirap na hirap ka na at gusto mo ng sumuko? And your last resource is God, kase alam mong ginawa mo na ang part mo, and you just surrender to him. Alam mong kailangan mo ng mag give up at ipaubaya sa kanya  ang lahat dahil in the end alam mong sya na ang magtatake over.Sabi ni lord “Pahinga ka na anak, let me take over”.

Therefore should I say that pain is constant?

Kase diba, even god endured pain too, physically, mentally, spiritually and emotionally.
Siya nga who is powerful amongst us all hindi nakaligtas sa pain diba? Tayo pa?

But then, after the pain, there’s alight, parang sun after rain, there are lessons learned. You become wiser; you become much stronger and better person.

Pain is constant.

Pain is essential.
Like air so we live, like water which frees us from our thirsts. Pain is sometimes a good teacher which teaches us even without going to school, without paying for high tuition fees.
Minsan maganda din kahit paano nasasaktan ka para maexperience natin ang buhay.

And for this,
I understand why everybody hurts.

No comments:

Post a Comment